Budowniczy niepodległości
W obliczu klęski militarnej kanclerz książę Maksymilian von Baden oświadczył w październiku 1914 r., że Niemcy nie zanegują powstania niepodległego państwa polskiego z dostępem do morza, jednak tylko przy wykorzystaniu niemieckich portów bałtyckich oraz komunikacji lądowej i rzecznej tj. spławu Wisłą. Reakcją na to było wystąpienie Wojciecha Korfantego, który 25 października na forum Reichstagu przedstawił daleko idące aspiracje terytorialne, żądając pełnej odbudowy państwowości na terytoriach trzech zaborów, gwarancji posiadania integralnego wybrzeża, polskich powiatów Górnego Śląska, Poznańskiego, a także części Prus Zachodnich i Wschodnich. Rewolucja listopadowa w Niemczech zaktywizowała działania Korfantego w kwestii polskiej. Z Berlina udał się do Poznania, gdzie 12 listopada 1918 r. wszedł w skład powstałego tam Komisariatu Naczelnej Rady Ludowej. Był jednym z twórców Armii Wielkopolskiej, mającym szczególny wpływ na dobór kadry oficerskiej, w tym gen. Józefa Dowbora-Muśnickiego. Dzięki jego determinacji i kompleksowemu widzeniu kwestii granic państwa polskiego, pomimo trwających w Poznańskiem walk, dwukrotnie wysłano z pomocą wojsko na terytorium Galicji Wschodniej.
© 2019 Muzeum Śląskie